Jeśli z jakiegokolwiek powodu "boli nas dusza" i jest to stan który nie przechodzi samoistnie po krótkim okresie czasu, to sytuacja staje się bardzo poważna.
O ile ból fizyczny jest w swej istocie sygnałem dla świadomości, że w jakimś punkcie ciała dzieje się coś niewłaściwego, niepożądanego, to każde cierpienie psychiczne jest taki samym sygnałem dla świadomości, że należy podjąć działanie aby usunąć przyczynę tego cierpienia. Nie leczona psychika może w końcu przekroczyć barierę zagrażającą życiu własnemu lub innych. Regułą zaś jest to, że osoby cierpiące psychicznie w znacznym stopniu zatruwają życie niemal wszystkim osobom z którymi się kontaktują.
Bywają sytuacje gdy natychmiastowe podjęcie działań jest niemożliwe z uwagi na czynniki zewnętrzne i niezależne, te jednak należą niemal zawsze do sytuacji skrajnych i wyjątkowych. Zazwyczaj możemy niemal od razu lub w najbliższym czasie podjąć działanie aby przyczynę swojego cierpienia usunąć. Nawet jeśli wydaje nam się, że jest to niemożliwe to najczęściej ( niemal zawsze ) mylimy się całkowicie co do oceny rzeczywistego stanu rzeczy.
Kłopoty bowiem mają to do siebie, że zazwyczaj zaczynają nam doskwierać najmocniej w chwili gdy nie jesteśmy na to zupełnie przygotowani.